Wie kent het niet? Een begrip in Etten-Leur en omstreken. Een plek waar niks te gek was. Nu De Nobelaer verhuist naar een nieuw onderkomen genieten we nog één keer van de verhalen van oud-vrijwilligers Erik, Tijn en Christ op deze fantastische plek.

De Harre. Een plek waar, nadat de Tienerhoeve in Etten-Leur weg moest, de jeugd met open armen werd ontvangen. Een plek die door de verandering naar een jongerencentrum een frisse start maakte en het negatieve imago achter zich kon laten. Met kleurrijke verf en parachutes aan het plafond werd het een heerlijke plek. Een plek waar broeder Alexius, grondlegger van de Tienerhoeve, nog altijd graag kwam als vrijwilliger.

De Harre. Echt alles was er mogelijk. “Motortentoonstellingen van de net gepoetste motoren van motorbendes. Kleinen met de kleuterklas. Films kijken. Of gewoon lekker een drankje doen met je vrienden van school”, aldus Christ en Erik. Iedereen met een goed plan was er welkom en de deuren stonden voor iedereen open. Ook bekende namen ontbraken niet. Herman Brood, Klein Orkest, De Nits, Claw Boys Claw en Jules Deelder. Ze stonden allemaal op het podium van De Harre.